این سوال که خدا چچیه؟ بزرگه یا کوچیک الان کجاست چی میخوره...هنوز از بچگی تو سر منه.سوالایی که جوابش گاهی سر بالا بود یاپس گردنی .از پدر خدا بیامرزم که می پرسیدم تنها جوابش این بود که خدا همه جا هد.بیشتر از این دونستن رو ورود به منطقه ممنوعه می دیدم.در نهایت خدایی که من تو ذهنم بود یه خدای خشمگین وعصبانی که همیشه منتظر بود تا من دست از پا خطا کنم تا منو ببره جهنم.این چیزی بود که تو کله من کرده بودن.همیشه از عذاب الهی در هراس بودم شب اول قبر -برزخ- چوب نیم سوخته- .با گذشت زمان ناخوداگاه من یه اشتباهاتی در زندگیم مکردم وبا خودم مگفتم من خو بره برم جهنم پس چه بالای جهنم چه پائینش کنار جناب ابلیس.تقصیری نداشتم هر جا مرفتم پای هر منبر همش ایه عذاب بود ودرخت شجره الذقوم واینا.خدایا اینجا دگه کجاست ما رو اوردی آوردی که تا دست از پا خطا کنیم واونوقت تو دست بکار چوب نیم سوخته شی؟
ولی من تازگی ها خدای جدیدی پیدا کردم.من حواسم نبود که در بسم الله الرحمن الرحیم حرفی از خدای مجازات گر نیست.خدا خیلی جاها که من حواسم نبود هوامو داشت.حتی وقتی می خواستم برم تو خونه یارو برای خلاف با ترس وهراس از خودش می خواستم خودش کمکم کنه تا ابروم نره. خدا بمن فرصت میده تا برگردم .یا پشیمان و نادم با سر به سنگ خورده .خدا ممنون از اینکه بهم فرصت دادی تا بشناسمت .شکر از اینکه یادم دادی که هر جا به مشکلی بر خوردم تو رو صدا کنم.خدایا میدونم بنده خوبی برات نبودم ولی خواهش می کنم بهم فرصت بده .من اخرش جایی غیر از با تو بودن ندارم.خدایا بازم هوامو داشته باش
