زبان مادری و گزافه گویی اعداء

آه چه سخت است که من با زبان مادری می نویسم و آماج شماتت هم شهریها .

روزگار غریبیست که همه از اصل خویش گریزان. و متوصل به آنچه که از آن دیگران است

مگر زبان شورکی چه ایرادی دارد؟خاک بر فرق سرتان ای بیگانه پرستان.افتخار من همین بس که یک شوروکیم.

حالا تو تازه بدوران رسیده زبان به یاوه می گشایی و مرا سرزنش .

لیاقت تو همان زبان برره ای است .برو یک تغار بزرگ ابتیاع کن(بخر) وکشکت را بسای.

 زبان مادری جزو میراث فرهنگی هر ملتی است.

وشما ای ملت همیشه در صفحه شورک آیا مرا یاری گری هست در این کارزار یا من باید یرم دنبال کشک و اون مسائل.

القصه دیگر نبینم زر زیاتی بزنی صبح ملعون که خاطرها مکدر گشت از آن حرفهای مجانی تو.برو خجالت بکش

فشارم نزول کرد.برم کمی ماء القند بنوشم تا میزان شوم .خدا بگم چکارتان نکنه .همش زیان