عجب روزگاریه
دوشنبه, ۲۰ آبان ۱۳۹۲، ۰۹:۵۱ ب.ظ
وقتی دانشگاه مِری: شو زودی بخواب که سرکلاس چرت نزنی
محل کار: تو خونتون قد خودش بخواب که سرکار چرت نزنِی
ازدواج که مکنی: مشه حالا بگیری بخُسبی؟ صبا هر چی مخوای گَف بزن امشو خیلی مونده هسم
وقتی پیر مِشی: بابا بوخدا بگیر بخواب بذار ما هم بُخوابِم
آخر عمری تو بیمارستان: آخر شبه بخوابید که فردا صبح عمل جراحی دارِید
حالا وقتی ممیری (همه همره هم )وووووی مکنن : بااااااابا چرا چشات وانمکنی ..نه تو باس بمونی ..بیدارشوووو ..ووی ی ی ی ی و وار وسر وصدا
که چرا خُسبیدی .یگ عمر مش روت زدن بُخُسب- بگیر بخواب- کله بذار
اینجا که دس خودت نیس همه وی مکنن: بیدارشو
۹۲/۰۸/۲۰
وقتی نوجوان هستیم میگن نوجوانه، نمیفهمه
وقتی جوان هستیم میگن جوون و خامه، نمیفهمه
وقتی بزرگ میشیم میگن داره پیر میشه، نمیفهمه
وقتی هم پیر هستیم میگن پیره، حالیش نیست، نمیفهمه
بعد وقتی میمیریم میان سر قبرمون و میگن عجب انسان فهمیده ای بود
بله دیگه ........