زمون ما یکی استخر مهر میبد بود که برا ما خیلی دور بود.یوختایی دو سه تا چرخ ور مداشتیم و دو ترکه مرفتیم .خیلی وختا هم تا اونجا مرفتیم و فقط تماشاچی بودیم خاطری که مایو نداشتیم و نمذاشتن واش شورتای خشت مالی بریم تو آوو.اقدری هم آدم تو اسخر بود که جا برا وایسدن بیشتر نبود .استخر آوو خو نبود استخر بچه و پیچگا بود
همیشه هم پول نداشتیم بناچار وختی اوو وجیری جلو خونه اون رد مشد فرصتو غنیمت مشمردیمو مرفتیم تو جوی اوو.
ولی آویارا اصن خوششون نمیومد و از فاصله دور مث بومیان آفریقا بیلشون رو پرتاب مکردن حرفای بی تربیتی مزدن.
شنامون هم که خلاص مشد همون کنارا صبر مکردیم تا خشک شیم بریم خونه وگرنه ...