انشاء

کلی جوک های خنده دار در تلگرام می گذارد و ما را می خنداند.
یا عمه ناهید که چشم دیدن هیچکدام ما را ندارد یک پا شاعر شده است و مرتب از مهربانی و گذشت و انرژی مثبت حرف می زند.
من نوشته های عمه ناهید را خیلی دوست دارم.

در تلگرام همه نقش عمو پورنگ مهربون را دارند که راهکارهای خوب درباره برخورد مناسب و روانشناسانه با کودک دلبندشان را می دهد ولی بچه خودشان مثل هاپو از آنها می ترسد.

کلا درتلگرام آدم احساس امنیت می کند از بس که همچی گل و بلبل است.

عباس آقای همسایه در تلگرام داد از برابری حقوق انسانها می زند و ازاینکه چرا در عربستان زنان حق رای ندارند دو روز است اعتصاب نفس کرده است ولی مادر میگوید پارسال زن  عباس آقا بخاطر اینکه می خواسته تصدیق ماشین بگیرد دو روز در بخش مراقبتهای ویژه انباری خانه بوده است
بابایم می گوید مردم در تلگرام متفاوتند اما من معنی متفاوت را نمی دانم.
به نظر من بهشت جایی مثل تلگرام است، 
همه با هم خوبند و حرف های خوب می زنند. 
وقتی بزرگ شدم می خواهم با یکی در تلگرام عروسی کنم 
و صبح تا شب با او در تلگرام زندگی کنم. 
ای کاش همه بتوانیم با هم در جایی مثل تلگرام زندگی کنیم.
این بود انشای من درباره ی تلگرام...

(شما هم می توانید انشاء خود را در مورد تلگرام عزیز به این آدرس بفرستید hd3094@)