سوختن وساختن
شنبه, ۲۵ آذر ۱۳۹۱، ۰۶:۲۸ ب.ظ
خداوندا..!
زانویم را به خاکت ریشه می کنم و دستانم
را به آسمانت
و فریاد سر می دهم:
مگذار از غم و اندوه زمانه، زانویم خم شود!
مگذار در زمین تو بر رنج ها بی صبر شوم!
چه ساختن هایی که مرا سوخت و چه سوختن
هایی که مرا ساخت...
خدای من
مرا فهمی عطا کن که از مقصد سوختم ساختنی
آباد از من برجای ماند
(با تشکر از سارینا شمس)
۹۱/۰۹/۲۵