قضاوت

این همسیه ما همیشه داره چرت مزنه فکر کنم معتاده (در واقع اون بنده خدا چند وقتیه بخاطر مشکلات روحی قرصهای ارامبخش موخوره)

 اقدری از این آدم بدم میاد بسکی چاپلوس و ..ایه ماله (در واقع او از بچگی یاد گرفته بخاطر هر کار کوچکی تشکر کنه)

اون زنه که عقب ماشین تک سر نشین نشسته حتما..(در حالی که راننده ماشین برادرش هست)

 خوار شوهرم دیروز کم محلی کرد وجواب سلامم نداد (در حالی که طرف اینقدر تو فکر فلان غصه بوده که اصلا ندیده

 روزانه چند بار به این شکل در مورد دیگران قضاوت مکنیم؟

 اصلا قضاوت یعنی چه؟

 قضاوت یعنی: سنجش دیگران بر اساس معیارها باورها اعتقادات ارزشها ورنجشهای خودم

چه کسانی بیشتر قضاوت می کنند؟

کسایی که اینقدر غرق مشکل هستند وبرای اینکه در گیر مشکلات خودشون نشند شروع به قضاوت دیگران می کنند 

   ما وقتی درون خودمون را با بیرون دیگران مقیسه کنیم در حال قضاوتیم

بعد از قضاوت همیشه کنترل میاد و بعدش که اونا رو با معیارهای الکی خودمون ارزیابی کردیم اونا رو طبقه بندی مکنیم و در آخر براش حکم صادر مکنیم

مثلا من با قضاوت در مورد بچه م بهش فشار میارم که باب میل من و معیارهای من رفتار کنه با این رفتار اعتماد بنفسش رو می گیرم .تا زمانی تو خونه منه تحت فشاره  ولی بمحض اینکه رها شد تو روی من بر می گرده (مثل بچایی که مرن تو شهر دگه برای تحصیل)

راستی شما تجربه شخصی از قضاوت در مورد دیگران دارید؟

اصلا شما در طی روز تو افکار و یا گفتارتون با اطرافیان قضاوت مکنید؟(فلانی چقه غده- خیلی چش چرونه -فکر کنم با همسرش مشکل داره...)

این سوال ارزش فکر کردن رو داره:

 من چطور با قضاوت کردن دیگران روابطم رو خراب کردم یا می کنم؟؟؟؟