ماه رمضون و من

ماه  رمضون در کنار همه ثواب هایی که توشه ولی خدائیش روزاش خیلی دلگیره بخصوص روزای بلند تابستون  آخ مگه حالا شو مشه هی باید چش رو ساعت کنی این ساعت لامصب هم هی لج مبره اصلا راه نمره .فقط دم افطار خشه (برا اونایی که روزه بودن )ولی خودمونیم رمضون هم رمضونای قدیم(هزارسال پیش نه همین 10-15 سال پیش)همیشه مادر دلواپس این بود که برا افطار چچی درست کنه و پعدش سحری چچی بخوریم.بعد افطار دور هم بودیم باهم دگه حرف مزدیم. ولی حالا همین که اذون خلاص مشه بیستا فیلمو سریال مذارن که همه رو میخ مکنه پای تلوزیون.دگه کی فرصت مکنه بره سر مادر وپیرا.کی حوصله درد دل وحرف زدن داره .خدائیش خیلی دلم هوای اوروزا کرده.الان که که اشکم دربیاد  ومثل بز بزنم زیر گریه