پارک

دیشو بچگا ور داشتم رفتم پارک پشت کتابخونه امام جعفر صادق.خلوت بود.تاب خالی و وسایل ورزشی هر چند کم ولی خوب.اونا یکی دل سیر بازی کردن و منم با داداش بزرگتر یخره گف زدیم .خیلی وخت بود واش هم صحبت نکرده بودیم.

این پارکا هم نعمت خوبیه بخدا.تقریبا تو همه محلای شورک یکی هد.داره فرهنگ تفریح وورزش پایه گذاری مشه

زمون ما فقط یکی پارک فلسطین بود که رفتن اونجا هم دردسرای خودش داشت.برای رفتن پارک بیشتر وقتا با خط واحد مرفتیم.معمولا خط واحد شلوق بود پر زنکگای میون سال .

بلیط دو تومنی مخریدیم و تو ایسگاه چهار راه مهندس نیم ساعت منتظر .یوقتایی اصن پای ما وینمسید و حالون گرفته مشد.

بهر جهت بهر زحمتی مرفتیم پارک .اسمش رو گذاشته بودیم پارک چون تنها جایی بود که درختای زیادی داشت و مشد بی اجازه رفت توش.

دو سه تا سرسره و اینا هم داشت ولی به همین هم خوش بودیم.

یخره بازی مکردیم و باس حواسون باشه که خط واحد رد نشه تا دوباره برگردیم خونه